-
1 szczypać
szczypać trawę Gras rupfen;dym szczypie w oczy der Rauch beißt in den Augen;mróz szyczypie es herrscht beißender Frost;oczy mnie szczypią es beißt mich oder mir in die Augen;szampan szczypie w język der Sekt prickelt auf der Zunge;szczypać się sich kneifen, sich zwicken; -
2 szczypać
oczy mnie szczypią es beißt mir [ lub mich] in die Augendym szczypie mnie w oczy der Rauch beißt mir [ lub mich] in die Augen -
3 szczypnąć
szczypać trawę Gras rupfen;dym szczypie w oczy der Rauch beißt in den Augen;mróz szyczypie es herrscht beißender Frost;oczy mnie szczypią es beißt mich oder mir in die Augen;szampan szczypie w język der Sekt prickelt auf der Zunge;szczypać się sich kneifen, sich zwicken; -
4 beißen
bei ßen ['baɪsən] <biss, gebissen>I. vt1) ( kauen) Mensch: ugryźćihn hat eine Schlange gebissen ukąsił go wążII. viin der Nase/den Augen \beißen Rauch: szczypać w nos/oczy3) (an\beißen) Fische: braćIII. vr2) ( nicht harmonieren)diese Farben \beißen sich te kolory się gryzą
См. также в других словарях:
szczypać się — I – szczypnąć się, uszczypać się, uszczypnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} szczypać siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczypać się w policzek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}szczypać się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczypać się — Mieć wątpliwości lub skrupuły; być wstydliwym, zażenowanym, lub czuć się nieswojo Eng. To have doubts or scruples; to be bashful, embarrassed, or uncomfortable … Słownik Polskiego slangu
szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… … Słownik języka polskiego
szczypnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. szczypać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszczypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szczypać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszczypnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szczypać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczypanie — ↨ szczypanie się n I rzecz. od szczypać (się) … Słownik języka polskiego
kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… … Słownik języka polskiego
skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… … Słownik języka polskiego
poszczypywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, poszczypywaćpuję, poszczypywaćpuje, poszczypywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczypać, zwykle lekko i ukradkiem, wiele razy, raz za razem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złościła się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
